PEYNİR POSASI* 

 

I.

yokluk değildi aramızdaki 

sadece iki dilim ekmek

belki çoğalırken milletler

uluslarının dillerinde ve dinlerinde

sen yine de dilini

ve de dîlıni rahat tut sevdiceğim

gavur vursa da alnımız çatılmaz

bu bizim için böyle bir şey

 

kazak öremezsin hiçbir gökyüzünden

hiçbir bulut ise pamuk ipliğinden ayrılmadı

Yusuf'un kuyusunu el feneri ile aydınlatsam

kendime dert edinirim bakmayı vakurca

susmak pay bırakır çünkü her bakmağa

 

peynir posasında çocuklar sulanır ağzı

dilim merhem isterken yanar a be canım

üstüm arz eder bilse keyfiyetin nefste olduğunu

tenime manifestodur bu yaptıklarım

...

 

Zeki Altın

 

Şehrengiz Dergisi 16.sayı

https://issuu.com/sehrengizdergisi/docs/__ehrengiz_16