PEYNİR POSASI*
I.
yokluk değildi aramızdaki
sadece iki dilim ekmek
belki çoğalırken milletler
uluslarının dillerinde ve dinlerinde
sen yine de dilini
ve de dîlıni rahat tut sevdiceğim
gavur vursa da alnımız çatılmaz
bu bizim için böyle bir şey
kazak öremezsin hiçbir gökyüzünden
hiçbir bulut ise pamuk ipliğinden ayrılmadı
Yusuf'un kuyusunu el feneri ile aydınlatsam
kendime dert edinirim bakmayı vakurca
susmak pay bırakır çünkü her bakmağa
peynir posasında çocuklar sulanır ağzı
dilim merhem isterken yanar a be canım
üstüm arz eder bilse keyfiyetin nefste olduğunu
tenime manifestodur bu yaptıklarım
...
Zeki Altın
Şehrengiz Dergisi 16.sayı
https://issuu.com/sehrengizdergisi/docs/__ehrengiz_16