bir papatya kaç evet eder

düşün bu yolların

beraber uzamış boylarını

bir şey akardı denizden bana

imkansız balıklar yüzerdi yollarımda

yüzerdi derisini toprağımın

kimseyi üzen gülüşler,

yorulmuş bulut,

sabırsız yağmur,

öfkeli su ırmaklardan

babası olmayan bahçeler

hepsi bu, çocuk yaşlardan kalan

bu tepe y/oktu gökyüzünde çocukken

solan çiçekler kadar kederli

kurumadan giyilen ıstırap gibi

gölgem, kaderin sabırsız atı…

( Sıla Dergisi 2.Sayı)